Tijdens de opleiding voor Ecologisch hovenier had ik een les dag over Wadi's. Een wadi is de afkorting van 'Water Afvoer Drainage en Infiltratie', een woordspeling met het Arabische woord voor een rivierbedding, een wadi. Hier wordt een wadi meestal aangelegd in een bebouwd gebied, met veel daken en bestrating waar het water van een
fikse regenbui niet weg kan. Een wadi is een infiltratiesysteem dat op een gunstige plek een grote hoeveelheid regenwater bergt en dat geleidelijk in de bodem laat wegzakken. Vaak heeft het een overloop (slokop) naar een watergang, om een piek in de neerslag direct af te
kunnen voeren.
In de presentatie van Hendrik Jan Teekens tijdens die lesdag werd de berekening voor de capaciteit van een waterberging voor één bui getoond: 'vuistregel voor minimale waterberging in een tuin, is 20mm neerslag over het dakoppervlak, geeft voor een dak van 100m² x 0,02 = 2m³ water in de berging.'
Hoeveel water valt er uit een regenbui in mijn regenton?
Dus van een dak van 100m² x 0.02 = 2 m³ water in de regenton
Sommige buien geven vele malen meer regen, zorg dus dat het regenwatervat een overloop heeft naar een wadi of een sloot.
Een deel van het regenwater vangen wij hier op in IBC‐vaten. Vier vaten zijn aangesloten op één kant van het dak van een van de schuren en twee vaten op het dak van de kas bij de moestuin. Volgens de bovenstaande berekening zijn deze 4 vaten dan bij één forse regenbui vol. De overloop van deze vaten loopt via de oorspronkelijke dakgootafvoer ondergronds naar de erfsloot. De regentonnen heb ik ingepakt met lichtdicht materiaal. Hierdoor is er minder algvorming in de vaten.
Hieruit beregenen we de tuin en kas zolang de voorraad strekt. Daarna beregenen we met water uit de bron. En niet uit de sloot met oppervlakte water. Hier stroomt namelijk ook de bestrijdingsmiddelen en de meststoffen van de aangrenzende akkers in uit.
